De vooravond van Etosha en Etosha zelf

We eindigden in Outjo. Hier hebben ze de auto van Harley and Emmilie gemaakt en we hebben boodschappen ingeslagen. Er is nog steeds geen nee te koop in Afrika. Wat kilootjes kwijtraken is tot nu toe nog niet gelukt……Nico is naar de kapper geweest. Dit was een high tech moderne zwarte kapper en die hebben alleen maar tondeuses…..Ach dan standje vier maar, het gaat erom dat het wat verkoeling geeft tenslotte. De mensen bij de kapper vonden het allemaal erg bijzonder dat een  “witte” zijn haar daar kwam doen. Het resultaat is via FB gelukkig goedgekeurd door Nico’s vaste kapster, Linda,  in Wommels.

Op naar Ethosa national park. Dit park staat bekend om zijn hoeveelheid wilde dieren en dat deze makkelijk te spotten zijn doordat het park erg droog is, er weinig groeit, en er een aantal waterplaatsen zijn waar de dieren komen drinken. Maar eerst een camping vlak onder Etosha opgezocht waar de boer zelf wild had gevangen en op zijn land neer had gezet met grote omheiningen. Ze vangen ze omdat ze het vee van de boer opeten. Er wordt dan nog wat aan verdiend door de toeristen tijdens voedertijd er naar te laten kijken. Het geeft toch een gemixt gevoel. Maar soms is het beter dat je ergens eens niets van vindt. Zo zagen we luipaarden, cheeta’s, hyena’s en caravals.

De volgende dag naar Ethosa. Ons viel dit tegen. Bijzonder was ook dat de camping helemaal volgeboekt was, Nadat we een dag rondgereden hadden om wild te spotten was nog steeds 1/3 maar gevuld. Rond 5 uur nogmaals eens vragen maar het was toch echt volgeboekt. Andere culturen blijven bijzonder. Wanneer je het park weer uit wilt worden de banden van je auto gedesinfecteerd en moet je met je schoenen over een matje lopen. Dit vanwege de MKZ waar ze erg bang voor zijn. Ze exporteren veel vlees naar Europa en omdat onze normen zo streng zijn………zijn ze als de dood dat dit uitbreekt. Ons vlees moesten we dan ook inleveren. Kip mag wel.

Opnieuw naar onze oude camping dan maar, die 15 km van het park af lag. Eenmaal daar aangekomen gaven Harley en Emmillie aan dat ze zich nu bewust werden van de hoeveelheid tijd ze nog hebben en dat in drie maanden naar Egypte rijden best ver is…Een aantal dagen ervoor hadden we besloten door Kaokaland ( het land van de Himba’s) te gaan, maar ze moeten door. Logisch gezien hun plannen. Omdat wij er juist voor gekozen hebben niet naar huis te willen rijden omdat dit druk zal geven, gedoe met visa’s, en we in het zuiden van Afrika zoveel moois te zien hebben trekken wij naar het westen en zij naar het oosten. Als afscheid kreeg ik een armband van Emmilie, wat het nog meer bijzonder maakte. Dus met zijn tweeën weer op pad.

’s Ochtends opnieuw Etosha in om naar het westen te rijden waar we Himbaland in zullen gaan. Een grote truck/ camper met Nederlands kenteken kwam voorbij dus wij even een praatje maken. Ze tipten ons over een camping die gratis is voor overlanders en nog wat andere wegen in Kaokaland. Alle reizigers zijn enorm vriendelijk voor elkaar. Zij hadden een half jaar door Afrika getrokken en hun auto in Namibië gestald. Nu waren ze voor vier weken op pad met vrienden. Hij legde ook uit waar we de leeuwen konden zien. Dus eerst de andere kant even op, en daar lagen ze, adembenemend. Hierna de westkant van het park doorreden, een tijd lang was het erg mistig, wat een desolaat gevoel gaf. Elk moment kon er een zombie uit de struiken springen. Veel dieren gezien en hierna naar camping Oppi Koppi. Hier even bijkomen van alle indrukken.

Op een bepaald moment beleef je teveel en dan is een dagje rust heerlijk. Gister hier gegeten en gesproken met de eigenaars, een Belg en Nederlander die de toko sinds 2009 runnen. Hij heeft veel verteld over de namibische cultuur. Mensen die hier leven, leven echt in het nu en het lijkt er op dat ze niet in de toekomst kunnen kijken, een plan kunnen maken, zo omschreef hij het. Zo is een slang niet gevaarlijk. Later bleek dit wel, alleen als hij bijt, dus nu nog niet. Een man nam ontslag nadat hij loonsverhoging kreeg, de baas zei dat zijn werk meer waard was. Hij voelde zich besodemieterd want dan had hij dat al die jaren eerder ook moeten krijgen. Het zijn prachtige anekdotes die je inzicht geven in hoe de mensen hier denken. Er is een blanke man die met een Himba vrouw getrouwd is. Ze waren een ezel kwijt en gingen deze zoeken. Ze vonden ezelsporen in het zand, de man zei, hier is een track, de Himba vrouw keek en zei, “dat is de ezel van de buren, kun je niet goed zien ofzo”. Deze mensen kunnen ontzettend veel zien aan een pootafdruk van een dier. Het is ook fijn om op camping Oppi Koppi te zijn omdat je merkt dat alles weer logisch is. Zo is het hete water weer links en het koude weer rechts. De eigenaar heeft ons veel verteld van de 4 x 4 wegen die we kunnen rijden, en de dieren die we daar tegenkomen.  Dus na een dagje relaxen gaan we morgen die kant weer op. Verder noordwest, binnendoor naar Sesfontein.

Het desolate landschap

Het desolate landschap

Een lange weg te gaan

Een lange weg te gaan