Een dag na mijn verjaardag ( 29-09zijn we de grens gepasseerdvan Zambia naar Tanzania. Onze eerste “grote”grensovergang, wat inhoud dat het een drukke overgang is. En dat hebben we gemerkt. Er werken mensen die zichzelf “taxi” noemen en jou helpen om de grens over te komen. Zij weten hoe het werkt, bij welk loket je wanneer moet zijn en wat je in moet vullen en moet betalen. Het is moelijk voor een westers denkend mens te begrijpen waarom processen hier zo lopen. Overal wordt alles opgeschreven, en deze boeken belanden ergens in een archief. Na twee uren van loket naar loket en lief blijven glimlachen  waren we erdoor. Toen ik “onze taxi ” uitlegde hoe dit in Nederland gaat wist hij niet wat hij hoorde. Dat er geen taxi’s bestaan en dat duidelijk uitgelegd wordt waar je moet zijn en wat voor papieren je nodig had. Nadien wilde hij 30 dollar. we hebben hem een stuk minder gegeven, te bedenken dat een dag salaris  1 dollar is in Zambia. En deze mensen verrichten fysiek zware arbeid. Het was een hele belevenis. Eenmaal de grens over voelde je direct een groot verschil. De mensen zijn veel meer gewend aan wit, kijken je niet meer aan en vragen nergens om. Wat een verademing is dat. Toen we bij de eerste plaats een sim kaart voor de telefoon regelden kwamen Lotte en Daan naar ons toe gereden. Broer en zus die vanaf huis naar zuid Afrika reizen. Wat een verhalen ze konden vertellen over hun ervaringen. Ze hebben de auto van Jordanië naar Soedan verscheept. DE oost kant is lastig om door te komen en dit was de weg die zei kozen. Na een uur in de brandende zon kwamen we er achter dezelfde kant op te moeten, dus we hebben een zeer gezellige avond en ochtend met hun op de camping doorgebracht. Materiaal ( boeken en sim kaarten) uitgewisseld want zij gaan de kant op die wij hebben gehad en andersom.

Hierna zijn we in een lijn naar de kust gereden. We zijn een beetje moe van alle ervaringen en willen even bijkomen. Binnen 60 km 5 politiecontroles waarvan eenmaal te hard gereden dus een boete. Er gaan veel verhalen de ronde over corruptie maar wij hebben zoiets nog niet meegemaakt.

Harley en Emmelie hebben we weer ontmoet ( waar we in Namibië 10 dagen mee opgetrokken hadden).  Zij zijn van alles aan het regelen in Dar es Salaam, de plek die wij over wilden slaan. Wij staan heerlijk uit te rusten aan de kust. over een aantal dagen zullen we naar Zanzibar gaan en hun daar ontmoeten.

We hebben ook pech met onze kookplaat. Drie onderdelen vervangen en dat was de laatste. We koken daardoor nu op gas. Dankzij onze vriend Siebren worden er in november drie nieuw onderdelen naar Malawi gevlogen waar we ze bij een Nederlander op kunnen halen die we weer ergens ontmoet hadden. Het reiswereldje is erg vriendelijk voor elkaar, en Siebren, bedankt voor de moeite!

Ik voeg wat foto’s bij van de omgeving waar we in zitten. Veel vissers hier die met eigen handen boten bouwen. Nico heeft al ff geholpen met de boormachine, want zij doen dit nog met de hand!